هنگامی که شرکت ها به فکر تغییر از سیستم های آنالوگ به راهکارهایHD مبتنی بر شبکه می افتند، همیشه این پیش زمینه ی ذهنی وجود دارد که پهنای باند به شدت افزایش مییابد، که همراه با آن هزینه های توسعه ی شبکه و قابلیت های ذخیره سازی نیز باید در نظر گرفته شود.

با وجود اینکه این نگرانی ها درست هستند، حقیقت این است که نظارت ویدئوییHD به آن میزان پهنای باند و فضای ذخیره سازی که شما ممکن است فکر کنید، نیاز ندارد، تا وقتی که از ابزار های صحیح استفاده شود.جرالد نارکیسو متخصص IT ، لیستی از پیشنهادات را ارائه داده است تا نشان دهد مشکلات پهنای باند می تواند هموار شود. وقتی کار به مدیریت شبکه یک شرکت می رسد، متخصصین ITبا این مسئله که چگونه آن را تخصیص دهند، عموما محتاط و استراتژیک رفتار می کنند. با میزان اندکی از پهنای باند که معمولا برای نظارت ویدئویی رزرو می شود، آخرین چیزی که یک مدیر IT می خواهد، دادن تصویر ویدئویی است، مخصوصا به صورت HD، چرا که کل شبکه را کند کرده و فضای ذخیره سازی بسیار زیادی اشغال می کند. پیش زمینه ی ذهنی آنهایی که با نظارت ویدئوییHD ناآشنا هستند این است که نظارت HD پهنای باند و فضای ذخیره سازی بسیاری را مصرف می کند و اینکه شما باید پول زیادی برای گسترش ظرفیت شبکه و فضای ذخیره سازی خود خرج کنید تا بتواند آنها را آماده کنید. اما نظارت HD به آن اندازه ای که شما ممکن است انتظار داشته باشید، پهنای باند و فضای ذخیره سازی نیاز ندارد. مخصوصا با پیشرفت های تکنولوژیک، دوربین ها و سیستم های نظارتی در حال هوشمندتر شدن هستند و بیشتر با تنوع شبکه و شرایط ذخیره سازی منطبق می شوند. در اینجا چهار شیوه آورده شده که شما می تواند با سیستم ها و دوربین های نظارت HD خود انجام داده و استفاده از پهنای باند را کاهش دهید.

انتخاب فرمت فشرده سازی مناسب

آشنا شدن با تنظیمات دوربین به شما این اجازه را می دهد که خروجی تصویریتان را بدون مصرف زیاد حافظه، به حداکثر برسانید. یک فرمت فشرده سازی انتخاب کنید که بهتر از همه با نیاز های شما سازگار است. اگر به دنبال این هستند که ذخیره سازی تان را افزایش دهید، ممکن است بخواهید از فرمت فشرده سازیh.264 استفاده کنید. بیشتر کاربران نظارت ویدئوییHDبیشتر به h.264 متمایلند تا M-JPEG، به دلیل شیوه ای که فشرده سازی عمل می کند. در این شیوه، مانند M-JPEG هر فریم به صورت یک موجودیت مجزا ذخیره نمی شود. ویدئو از یک فریم مرجع به نام فریم شاخص (I)، تشکیل شده است، و نواحی متغیر تصویر در فریم های بعدیفریم های جزئی (P) نامیده می شود. نتیجه ی نهایی مجموعه ی از فریم هایI و فریم هایP در یک الگوی مرتب است که در اکثر دوربین ها قابل پیکربندی است (برای مثال: هر ۳۰ فریم یک فریم I ). این امر منجر به عکس های کامل کمتر (فریم هایI) و نیز استفاده کمتر از پهنای باند و فضای ذخیره سازی، بدون از دست دادن جزئیات تصویرمی شود. از رزولوشن مناسب استفاده کنید دوربینی را انتخاب کنید که کمترین رزولوشنی که برای کار شما مناسب است را داشته باشد. چرا یک دوربین ۲ مگاپیکسلی انتخاب کنید در حالیکه یک دوربین ۱ مگاپیکسلی نیز کار شما را راه می اندازد؟ رزولوشن بالاتر عموما به معنای پهنای باند بیشتر است، که نیازمند فضای ذخیره سازی بیشتری نیز می باشد. بدیهی است که در یک پارکینگ یا مناطقی که شما باید مساحت وسیعی را با جزئیات بالا نظارت کنید، یک دوربین با مگاپیکسل بالا نیاز است. اما اگر قرار باشد تنها یک راهرو یا در را تحت نظر داشته باشید، منطقی است از دوربینیHD ای استفاده کنید که جزئیاتی که مورد نظر شماست را با کمترین رزولوشن ممکن ثبت کند. تعداد فریم بر ثانیه ی خود را کاهش دهید شما که در حال فیلمبردارییک فیلم سینمایی نیستید، پس چه نیازی ست که در حالت ۵۰ فریم بر ثانیه تصویر برداری کنید. اکثر افراد شاغل در زمینه ی امنیت از ۵-۷ فریم بر ثانیه استفاده می کنند، که در بیشتر مواقع، همه ی آن چیزی که نیاز دارید برای نظارت شهودی ببینید را به شما نشان می دهد و پهنای باند شما را به مقدار قابل توجهی از مگابایت آزاد می کند. ضبط حرکت جدای از تنظیم دوربین برای مصرف پهنای باند کمتر، ایده ی هوشمندانه ای است که سرور تان را به ضبط مبتنی بر رویداد پیکربندی کنید. به عنوان مثال، اگر سرور تان را جوری تنظیم کنید که تنها رویداد های حرکتی را ضبط کند، شما سپس فیلمی خواهید داشت که تنها فعالیت های ناحیه مورد نظارت شما را ضبط کرده است. دوربین ها به احتمال زیاد برای نظارت زنده ی تصویری به سرور متصل اند، اما با ضبط مبتنی بر حرکت، آنها تنها داده ها را بر روی فضای ذخیره سازی، ذخیره نمی کنند.